Idézetek dalszövegekből
Kívánok neked az ablakodba fényeket, a fényhez szép csendeket, a csendhez tiszta vágyakat, s a vágyhoz mindig társakat.
A Nap végül is ugyanolyan, csak te öregedsz. Egy lélegzettel rövidülve egyre közelebb a halál.
Ne tagadd félelmeid, hagyd, hogy elhalványuljanak a fényben.
A pénz csak papír, és annyit ér, mint a levegő, a világot forgató erő.
Adhat Isten néked kincset, gazdagságot, Rubintokat és gyémántot, márvány palotát, Adhat pénzt, ragyoghat rajtad drága ékszer, Csak egyet nem adhat kétszer, Édes jó anyát.
Torták, rózsák, égő gyertyák, s néhány szívből jövő kívánság - Ha elmúltál már ennyi meg ennyi, nem kell azt úgy a szívedre venni.
Már hosszabbak az árnyak, kell mosoly, biztató. Ki egyedül ünnepel, annak vigasz legyen a szó.
Fáj még a szó, fájnak a percek, az évek, A szívemet nyomja, mikor a múltba nézek, Könnyeim hullnak, a párnára borulva Sírok egy végtelen könyvet lapozva.
Ki miért születik meg, és mi célja a földön? Van, kinek ez éden, de van, kinek ez börtön. Köszönöm, nekem tőled válik édenné.
Többet nem találkozunk, többet nem látlak már, egy gyenge szellő kellett, összedőlt a kártyavár. (...) Rengeteg emlék után tanít meg az élet ragaszkodni mindenhez, mit a jövő széttéphet.
Emberek, kiket nem értek, ti a vesztetekbe rohantok, vitáztok, háborúztok, míg végleg fel nem robbantok.
Sokan közülünk úgy érzik, hogy az élet csak egy vicc.
Társad a bajban, rosszban és jóban, Magányodban, mélypontodban, Napfényben, sárban, örömben, gyászban, Szép napokban, vesztes harcban.
Kezemet nyújtom, kérlek, ismerj fel, Értsd meg, amit mondok, kérlek, fogadj el. Ha nálad lesz egy kérdés, nálam biztos lesz egy válasz, Ha választanod kell, kérlek, engem válassz.
Csodát látni, jobbá válni barát nélkül nem lehet. Emlékezni, tervet szőni barát nélkül nem lehet.