Idézetek az érzelmekről
Mennyit beszélünk észszerűségről! És mennyire a szenvedélyek döntenek! De legtöbbször még csak nem is a szenvedélyek, hanem az állati tülekedés, s a közérzet vak giliszta-reflexei.
Hidd el, legalább olyan jó nem érezni a vágyat, mint azt, amikor a hatalmába kerít. Szabadság. (...) Ha nincs vágyad, nem kajtatsz, nem akarsz, nem harcolsz. Nemhogy elég a jóból, hanem a jó az, ami éppen elég.
Az igazi gazdagság a szívben dől el. Mert a szív tudja, mi a gazdagság. És hogyan éred el. Rá kell hallgatni. Amikor azt súgja, hogy írj neki. Hogy tedd meg, ne várj, ne gondolkozz. Amikor azt mondja, hogy indulj, tedd meg az első lépést. Akkor ne tétovázz. Mert a szív tudja az utat. És elvezet az igazi gazdagsághoz.
Ha szomorúak, lehangoltak vagyunk, agyunk olyan jelzéseket küld a szervezetünknek, mintha fáradtak és kimerültek lennénk. Ha pedig fáradtak és kimerültek vagyunk, mire van szükségünk? Hát energiára. És honnan szerezhetünk energiát? Persze, hogy az ételekből! A magas kalóriatartalmú ételek ráadásul beindítják az agy jutalmazó- és örömszerző rendszerét. Ezért nem hallunk sohasem a "vigasztaló salátáról".
Ha nem elfojtani akarjuk a félelmet vagy a dühöt vagy az irigységet vagy a csalódottságot, ha megvizsgáljuk, hogy miért érezzük, rájöhetünk, hogy tulajdonképpen van az egész mögött egy olyan vágy, amit nem tudtunk még elérni, de szeretnénk.
Egy-egy adott döntés társadalmi támogatottságában sokkal nagyobb szerepe van az érzelmeknek, mint a vegytiszta tudásnak. Az érzelmek iskolája pedig az irodalom, a művészet, a színház és a vallások.
Néha végképp boldogtalan vagyok, amikor észszerűen boldognak kellene lennem, és fordítva. A boldogságnak nincsenek szabályai. Nálam legalábbis.
Ráébredt valamire, ami úgy borította el, mint a földet a felhők mögül előbukkanó nap áldott fénye, melege. Ily ádázan szeretni és gyűlölni; ez maga az élet esszenciája. Az élet pedig most már mindörökre az övé, minden áldásával, minden gyötrelmével együtt.
Az ember igazi énje a szívében lakozik.
Minden találkozás búcsúzással zárul. És minden mosoly könnyeket kér zálogul.
Kimutatni az érzéseinket nem gyengeség. Tudod, mi gyengeség? Elfutni előlük.
Még akkor is a legszebb tud lenni egy érzelem, ha nem maradt utána más, csak az emlék.
Az életben mindennek csak annyi jelentősége van, amennyit tulajdonítunk neki. Az emberi lét egyik csodája épp az arra való képességünk, hogy bármely adott eseményt fel tudunk ruházni csodálatos és felemelő, vagy épp szörnyűséges és kétségbeejtő jelentőséggel.
A szűkös szókincs az érzelemvilágot is elszegényíti, míg a gazdag szókincs színárnyalatok széles skáláját kínálja az élményeink lefestéséhez, nem csak mások, de önmagunk számára is.
Csak érzelmekkel lehet átváltoztatni fénnyé a sötétséget és cselekvéssé az apátiát.