Dimitri Verhulst
Gazdagnak lenni egyedül úgy érdemes, ha mindenki tud róla.
Nincs annál jobb, mint szórni a pénzt. Sok mindenre el lehet herdálni, de azzal a gyönyörűséggel, amit értelmetlen hülyeségek vásárlása jelent, semmilyen értelmes befektetés nem veheti fel a versenyt.
A hullamerevség egyenlőséget teremt.
Az élet megköveteli, hogy kacagjanak rajta.
A rossz, gyenge lábakon álló érveket csakis és kizárólag egy-egy tetszetős mondat varázsolhatja át - csiribú! csiribá! - olyan ütőkártyává, ami az összes többit letromfolja.
A vitában általában annak lesz igaza, akinek a legnagyobb a szája. Annak az elképzelései valósulnak meg, aki a hazugságait nemcsak önmagának meséli be sikeresen, hanem másokkal is meg tudja etetni. Az ügyes érvelésen múlik minden.
A matematika az, ami életet lehel a dalba. (...) A dallam nem más, mint a számok harmóniája.
Isten a számokban rejtőzik, a szám a szépség másik neve.
Maga a "mű-vész" is csak nehezen tudja leplezni elragadtatását: a semmiből létrehozott valamit, ami ráadásul teljesen haszontalan.
Ha a látható dolgokat megilleti a név, akkor ezt a jogot a láthatatlanoktól sem illő elvitatni. Szerelem. Éhség. Gyűlölet. Fáradtság. Undor. Álmosság. Még így is megeshet, hogy a világ egy napon úgy pusztul majd el, hogy nem kapott nevet minden szeglete, annyi benne a megnevezendő.
A mázli hosszú távon már képesség kérdése.