Idézetek az igaz szerelemről
Szabadság? Minek a szabadság? A boldogság épp az, hogy az ember az ő vágyaival, gondolataival szeret, kíván, gondolkozik, azaz semmi szabadság - ez éppen, ami boldoggá tesz.
S tudtam nagyszerűen, költősen szeretni, Valaki számára egyetlenegy lenni, Úgy-úgy elborulni részeg szerelemben, Hogy bolond álmokban sem lehetne szebben.
Nincs butább teremtménye az Úrnak, mint egy okos nő, ha szerelmes.
De hát ilyen a szerelem. Ahhoz ragaszkodunk, aki rossz hozzánk.
Egy jó bájital erőteljes vonzalmat éleszthet, de még soha nem volt képes létrehozni azt a felbonthatatlan, örök, feltétlen kötődést, ami egyedül kiérdemli a szerelem nevet.
A szeretet táplálkozás: a másik személyből táplálkozunk, aki szinte a vérünkbe ivódik.
Nem a szükségszerűség, hanem a véletlen van teli varázzsal. Ahhoz, hogy a szerelem felejthetetlen legyen, úgy kell röpködnie körülötte az első pillanattól a véletleneknek, mint a madaraknak assisi Szent Ferenc vállánál.
Az ember csak egyszer szeret igazán az életben, még ha nem is veszi észre.
Drót nélküli telefon! A tudósok és kutatók mindeddig hiába fáradoztak rajta, hogy megalkossák ezt az apparátust. A boldogtalan szerelem számára azonban már évezredek óta megkonstruálta, fölszereli és díjtalanul rendelkezésre bocsátja - az őrület.
A szerelem a legzsúfoltabb életből is ki tudja szakítani a maga helyét.
A szerelem ritkább, mint az igazi tehetség. A barátság pedig még ritkább, mint a szerelem.
A szerelem kevesebb hűséget igényel, mint a barátság.
Ellenállhatatlan varázs van abban, ha másnak a lelkében a magunkéval találkozunk.
A tökéletes szeretet nem ismer félelmet: mivel mindenét odaajándékozta, semmije sem maradt, amit elveszíthetne.
Aki vak és szerelmes, duplán vak. Az ilyen álmodik; az ábránd az álom kenyere: aki megfosztja a szerelmet ábrándjaitól, az táplálékától fosztja meg. Az ember minden rajongást felhasznál képzelődéséhez: mind a testi, mind az erkölcsi rajongást.